هو المحبوب

#به_قلم_خودم
هو المحبوب
دلم پر می کشد تا کرمانشاه
پرمی کشد تا مزار حاج قاسم !!
سردار دلها…!!!
اصلاً چه شد که سردار دلها شدی و تورا بیش از آنکه با نامت بخوانند با این لقب فریاد می زنند؟!!
سردار! وصیت نامه ات که بوی جدائی از دنیای خاکی و شوق پرواز به سمت ملکوت را میدهد خواندم و با هر خط از آن پا به پای زندگیت قدم زدم…
کاش من هم می توانستم همانند تو و به شیوایی و دلدادگی ات از «خمینی کبیر» و حکیم امروز اسلام و عالم تشیّع «خامنه ای عزیز تر از جانم» سخن بگویم چراکه من نیز وجودشان را درک کرده و در همان عصری که تو زیستی، زندگی می کنم.
چه زیبا از شهدا می نویسی، با تمام وجودت بوسه های خداحافظی بر گونه های بهشتی شان زده ای و آنان را راهی دیار باقی ساختی…
و چه زیبا از فاطمه زهرا و فرزندانش (علیهم السلام) می نویسی آنچنان که اشکت را در لابلای خطوط وصیتت زمانی که علی بن ابیطالب و فرزندانش(علیهم السلام) را ستایش می کنی، می بینم و بر نعمت ولایت داشتنت غبطه می خورم.
بی مدعایی و از گفتن فقر والدینت ابائی نداری؛ چرا که گوهر تدیّن و عشق به اهل بیت را درآنها جُسته ای و همین ارث گرانبهای توست از پدرومادرت وصالح بودنت آنان را در بهشت جاودانه خواهد ساخت.
ای اسطوره دهر! در عجبم تویی که تمامی زندگیت را وقف آسایش مسلمانان دنیا کردی، عشق به اهل بیت آرام و قرار از کفت ربوده و اشک بر حسین، دفاع از مظلوم ویتیم را برایت ارمغان آورده، چطور از خالی بودن توشه آخرتت می گویی و تنها به عفو پروردگارت امید بسته ای…
تو که از دنیای کثیف انسانها، سلاح را انتخاب کردی آنهم برای دفاع از دین اسلام، دفاع از اعتقاد همان چیزهایی که در جامعه امروزی کمرنگ شده است، تو خود دیده بودی و میدانی چه می گویم!!
از لرزش روی صراط می نویسی؟؟؟..
تو نخواهی لرزید، قدم هایی که در حرم ائمه اطهار برهنه دویده و برای دفاع از حرم حسین محکم و قاطعانه گام برداشته نخواهد لرزید، نه هرگز نخواهد لرزید. تو پذیرفته شده ای و رحمت واسعه پروردگار تورا در آغوش کشید و از میان ما بُرد. عشق بازیت با معبودت چه خواندنی ست و این شیدایی در وصف نیاید.
سردار دلها چه عاشقانه از ایران می گویی « قرارگاه حسین بن علی» … باخواندن این عبارت احساس غرور می کنم و ذهنم به سرعت به سوی رهبر این قرارگاه می رود «رهبرم» چقدر مظلوم است و با تدبیر، چه آگاهانه از این قرارگاه دفاع می کند و چه جانانه پوزه دشمنان را به خاک می مالد.
حاج قاسم! حرفهای رهبرم را پس از رفتنت شنیده ای؟؟؟ برایت بگویم که در واقعه تلخ کرونا چنان با قدرت سخن گفت که دشمنان از گفته های خود مبنی بر کمک به کشورم پشیمان شدند و من به خودم می بالم با این اندیشه بلند رهبر فرزانه ام. کاش قدر او را بیشتر بدانیم و خیمه ولایت را رها نکنیم … ولایت مداری همان است که شهدا از ما خواسته اند. خون شهدا عزت و کرامت به ما بخشیده کاش قدردانش باشیم.
سردار با خواندن وصیتت سبک شدم آنجا که حرف های دل ما را به سیاسیون زدی و آنچه در وجودم لبریز شده بود با حرف هایت به آرامش رساندی. چه خوب میشد اگر الگوی همه ما میشدی از ولایت پذیریت، از مسوولیت پذیریت، اعتقاد راسخت، مبارزه ات با هرگونه ظلم و ناعدالتی، احترام به ارزشها و حراست از اسلام شجاعتت و …
حاج قاسم دوره سختی را می گذرانیم دوره آماده شدن برای ظهور، در این ایام چیزی جز دریافت راه صحیح، حمایت از انقلاب و ولی فقیه باقی نمی ماند….
روحت شاد